سازمانها به مثابه یکی از پیچیدهترین پدیدههای اجتماعی، با هدف حفظ بقای خود مستلزم تمهید مجموعه شرایطی هستند كه بتوانند از طریق آن در عرصههای گوناگون به شیوهای كارآمد و اثربخش نسبت به مدیریت مولفههای متغیر درونی و بیرونی امور اقدام نمایند. از این رو نیروی انسانی یا به تعبیری كاملتر و جامعتر، “منابع انسانی” به عنوان سرمایه محوری و وجه اصلی قدرت سازمانی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. حوزه منابع انسانی حوزهای وسیع و دارای اهمیت خاص برای همه سازمانها است و مدیران هوشمند آگاهند كه هر قدر در زمینه توسعه و ارتقای نیروی انسانی سرمایهگذاری كنند موفقیت، كارآیی و برتری رقابتی سازمان خود را تضمین كردهاند. سرمايهگذاري هدفمند در سيستمها و بازنگري عميق در راهبردها و فرآيندهاي مديريت منابع انساني در سازمانها به ويژه سازمانهاي علمي حرفهاي بهمنظور توسعه و ارتقاء شايستگيهاي اساسي كاركنان در جهت اهداف راهبردي سازمان از اهميت فراوان برخوردار است. بر اين اساس ميبايست با طراحي نظام و چارچوب معماري مناسب و با محور قرار دادن شايستگيهاي سازمان و شناسايي شايستگيهای هيأت علمي، مديران و كاركنان سازمان، نظامهای مديريت منابع انساني را به صورتي منسجم و يكپارچه طراحي نموده و اهداف متعالي سازمان را محقق سازد. با اتخاذ اين رويكرد و تبيين عناصر سازنده آنها در قلب نظام مديريت منابع انساني سازمان، راهبردهای اصلي نظام منابع انساني مشخص خواهد شد و ميتوان نظام جامع نويني را مستقر نمود كه به صورت يكپارچه تحقق داراییهای انساني سازمان را موجب گردد.